

Wat eet je als er niets meer is?
Tineke zat opgesloten in haar eigen huis, samen met haar oma, moeder, tantes, neefjes en nichtjes. Niemand mocht naar buiten. Maar al die mensen moesten wel eten. Ze hadden veel honger. Ze zochten in de tuin naar eetbare dingen. En heel soms kon Tineke stiekem naar de markt. Wat vind je in de tuin? Wat koop je op de markt?
Sleep de plaatjes naar de goede plek.




Goed zo!
Tineke en haar 17 familieleden konden niet zomaar naar buiten maar moesten wel eten. De oma van Tineke wist wat er eetbaar was in de tuin. Zoals slakken. Die kon je bakken. En allerlei plantjes. En soms werd Tineke verkleed als Indonesisch meisje en ging ze stiekem naar de markt. Ze ruilde kostbare dingen, zoals sieraden en kleding, voor eten.








Hongerwinter

Droomrecepten

Honger in de wereld

Hongerwinter
Eind 1944 was het zuiden van Nederland bevrijd. Maar de grote steden in het westen waren nog bezet door de nazi’s. In die steden kwam geen eten meer binnen. Er was ook weinig brandstof, dus eten koken of jezelf verwarmen was lastig. Veel mensen gingen op hongertocht naar het platteland, om te proberen voedsel te krijgen bij de boeren. Anderen aten alles wat maar een beetje eetbaar was, zoals tulpenbollen, brandnetels of duif. Zo’n 20.000 mensen stierven in de winter van 1944 en 1945 door de honger en de kou.

Droomrecepten
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zaten de witte Nederlanders opgesloten in kampen. Daar was heel weinig te eten. Een pap die leek op behanglijm, dat was het ongeveer wel. Veel vrouwen droomden van heerlijk eten. Ze schreven hun droomrecepten op elk papiertje dat ze konden vinden. Het opschrijven van de recepten was een goede afleiding, dan hoefden ze niet de hele dag te denken aan hoeveel honger ze hadden.

Honger in de wereld
Ook nu zijn er nog veel mensen die niet genoeg te eten hebben. In totaal hebben 820 miljoen mensen honger. Vooral veel kinderen gaan hieraan dood. Honger komt vaak doordat er een oorlog is in een land, of doordat oogsten mislukken door klimaatverandering.